Dunay text nga nagkanayon: dunay lolo ug lola nga nakadesisyon atol sa ilang anibersaryo nga ilang lab-ason/sariwain/hinumduman/ibalik-lantaw pag-usab ang ilang kaagi kaniadto sa dihang nanguyab pa si lolo kang lola. Ug tuod man sayo kaayo sa buntag si lolo intawon sayo kaayo nga nanguha ug bulak, suot sa iyang pinanindot nga attire kaniadto ug naghulat siya kang lola sa daplin sa sapa…apan, udto nalang wala pay lola nga mipakita mao nga miuli nalang si lolo, sus pastilan pagsaka pa niya sa kwarto didto iyang nakita si lola nga naghigda-higda sa kama. Nganong wa man ka mitunga sa atong sabot, nangutana si lolo? Si lola maulawon kaayo nga nagtago-tago sa unlan ug mitubag...wala man gud ko tugti ni mama ug papa...sus Ginoo mao diay to nahitabo kanila 75 years ago...and that’s the end of the story folks.
Karong ikaduhang domingo sa adbento ang tema nga gipadak-an sa ebanghelyo mao ang “pagpangandam” ang pagpangandam tungod kay dunay moabot...ug kon akong balikan ang usa sa akong mga wali nga gihimo kitang mga Pilipino naila man gayod kita sa atong Filipino way of hospitality o ang atong natural nga kinaiya sa pagkamaabi-abihon.
Ihemplo niini nga basta duna gani tay bisita, atimanon jud na nato pag-ayo, sinilbihan ug pinahiluna. Gani tungod sa atong dakong pagtagad sa atong bisita ato jud nang ipagawas ang atong mga tinaguan nga mga gamit sama sa plato, baso, kutsara ug uban pa. Kahinumdom ko panahon sa ordinasyon nalukop intawon ang komitiba sa accomodation ug panghulam kay kulang man ug gamit ang parokya, nangandam lagi kay daghang mga bisita ug moanhi ang Obispo...
Unya kon ang mga bisita anha matulog sa atong panimalay, atong ipagawas ang atong tinaguang mga habol, punda, tualya ug bedsheet nga nanimaho pang alkampor depensa sa ok2x tungod kay dunay tay bisita, unya paghuman ato napod hipuson ang mga gamit ug magmantiner intawon sa mga karaang mga gamit...pinoy talaga!
Usahay kon dunay okasyon unya kon walay ikagasto ang uban mangutang kay maulaw sa bisita, unya panahon na sa pagpangaon unahon jud ang bisita mao niy hinungdan nga migawas ning estorya sa singgit sa bata, Nay! Wa na jud, gibali na jud nay! Wa man diay ma orient ang bisita....
Unya kon makapangaon na dayon dunay moabot bahalag wala maapil sa budget manangpit jud ta, lahi sa mga langyaw kay bahalag gigutom ka basta kay wa kay apil sa budget di jud na sila manangpit. Lahi natong mga pinoy kay bahalag gamay o kulang ang atong pagkaon basta kay nakapaambit.
Ingon niana kita kon makapangandam pero ug dili gani mantiner jud ta ug tinapa kay espesyal gud hehe. Ingon niini usab ang atong paagi sa pagpangandam gani karon kay taliabot ang pasko kita ninyo ang sulod sa atong simbahan napuno ug mga dayan-dayan, ang akong panghinaot mao nga dili lang unta kita taman sa pagbutang ug daghang mga dekorasyon dinhi sa sulod sa simbahan o sa inyong mga tagsa-tagsa ka pinuy-anan alang sa pasko kon dili labaw sa tanan magbutang unta usab kita ug mga dayan-dayan sa atong mga kasing-kasing.
Si San Juan nga matud pa sa ebanghelyo mao ang tingog nga nagsinggit sa kamingawan “Andama ninyo ang iyang dalan”. Si Juan mao gayod ang tawo nga nag-andam sa mga kasing-kasing sa tawo sa pag-abot sa Ginoo. Siya mao kadto ang nag-abuno sa mga gansalsalon ug puno sa libaong nga kasing-kasing sa tawo nga nabulit sa nagkadaiyang matang sa pagpakasala sa iyang pag-ingon “hinulsoli ug biyai ninyo ang inyong mga sala”. Niining panahuna, dili lamang ang atong mga kalsada ang puno sa libaong kon dili lakip na usab ang atong mga kasingkasing.
Ang paagi sa pag-andam ni Juan sa mga tawo alang sa pag-abot sa Ginoo sa ilang taliwala mao man ang iyang panawagan sa paghinulsol ug pagbiya sa ilang mga sala ug alang kanako kining maong panawagan alang usab kanato karon bisan tuod kon usahay maghuna-huna ta nga wa man tay sala...kay sa pagtinuod lang walay pweding moingon kanato nga wala tay sala mao man gani ang hinungdan nga sa pagsugod sa misa mangayo ta ug pasaylo sa Ginoo, kinahanglan nga mangompisal ta sa atong mga sala sa pulong, sa buhat, sa huna-huna ug sa wala pagbuhat nato sa angay’ng buhaton.
Taliabot na usab ang pasko ug dunay mga text message nga magpahinumdom kanato nga kini mao ang panahon sa pagbag-o, ang panahon sa pag-usab ug sa pagpuyo ug bag-ong kinabuhi. Kini ang panahon nga maghimo kita ug mga resolutions.
Hatagan ta unta ug higayon ang matag usa kanato ilabi na ang atong mga kasingkasing nga makapangayo ug pasaylo ug andam usab unta nga mopasaylo dili lang tungod kay pasko kon dili tungod kay kining maong gawi mao man ang maghatag kanato ug kalinaw...
Kini unta ang angay nga pagpangandam nga atong himoon aron makasaulog kita ug usa ka tinuod nga pasko.
Sa katapusan, kahinumdom sa kanta nga pinaskuhan: matud pa, pasko karon panahon sa pagpasaylo ug paghigugma sa isigkatawo, sa kabubut-on pagpakig-uli nga nasilo tungod sa panagbangi. Ang pagpuyo sa Kritohanong mithi ug pagpalambo sa kinabuhi maoy bililhon nga pinaskuhan nga ikahatag sa tanan...maayong pasko in advance...
Karong ikaduhang domingo sa adbento ang tema nga gipadak-an sa ebanghelyo mao ang “pagpangandam” ang pagpangandam tungod kay dunay moabot...ug kon akong balikan ang usa sa akong mga wali nga gihimo kitang mga Pilipino naila man gayod kita sa atong Filipino way of hospitality o ang atong natural nga kinaiya sa pagkamaabi-abihon.
Ihemplo niini nga basta duna gani tay bisita, atimanon jud na nato pag-ayo, sinilbihan ug pinahiluna. Gani tungod sa atong dakong pagtagad sa atong bisita ato jud nang ipagawas ang atong mga tinaguan nga mga gamit sama sa plato, baso, kutsara ug uban pa. Kahinumdom ko panahon sa ordinasyon nalukop intawon ang komitiba sa accomodation ug panghulam kay kulang man ug gamit ang parokya, nangandam lagi kay daghang mga bisita ug moanhi ang Obispo...
Unya kon ang mga bisita anha matulog sa atong panimalay, atong ipagawas ang atong tinaguang mga habol, punda, tualya ug bedsheet nga nanimaho pang alkampor depensa sa ok2x tungod kay dunay tay bisita, unya paghuman ato napod hipuson ang mga gamit ug magmantiner intawon sa mga karaang mga gamit...pinoy talaga!
Usahay kon dunay okasyon unya kon walay ikagasto ang uban mangutang kay maulaw sa bisita, unya panahon na sa pagpangaon unahon jud ang bisita mao niy hinungdan nga migawas ning estorya sa singgit sa bata, Nay! Wa na jud, gibali na jud nay! Wa man diay ma orient ang bisita....
Unya kon makapangaon na dayon dunay moabot bahalag wala maapil sa budget manangpit jud ta, lahi sa mga langyaw kay bahalag gigutom ka basta kay wa kay apil sa budget di jud na sila manangpit. Lahi natong mga pinoy kay bahalag gamay o kulang ang atong pagkaon basta kay nakapaambit.
Ingon niana kita kon makapangandam pero ug dili gani mantiner jud ta ug tinapa kay espesyal gud hehe. Ingon niini usab ang atong paagi sa pagpangandam gani karon kay taliabot ang pasko kita ninyo ang sulod sa atong simbahan napuno ug mga dayan-dayan, ang akong panghinaot mao nga dili lang unta kita taman sa pagbutang ug daghang mga dekorasyon dinhi sa sulod sa simbahan o sa inyong mga tagsa-tagsa ka pinuy-anan alang sa pasko kon dili labaw sa tanan magbutang unta usab kita ug mga dayan-dayan sa atong mga kasing-kasing.
Si San Juan nga matud pa sa ebanghelyo mao ang tingog nga nagsinggit sa kamingawan “Andama ninyo ang iyang dalan”. Si Juan mao gayod ang tawo nga nag-andam sa mga kasing-kasing sa tawo sa pag-abot sa Ginoo. Siya mao kadto ang nag-abuno sa mga gansalsalon ug puno sa libaong nga kasing-kasing sa tawo nga nabulit sa nagkadaiyang matang sa pagpakasala sa iyang pag-ingon “hinulsoli ug biyai ninyo ang inyong mga sala”. Niining panahuna, dili lamang ang atong mga kalsada ang puno sa libaong kon dili lakip na usab ang atong mga kasingkasing.
Ang paagi sa pag-andam ni Juan sa mga tawo alang sa pag-abot sa Ginoo sa ilang taliwala mao man ang iyang panawagan sa paghinulsol ug pagbiya sa ilang mga sala ug alang kanako kining maong panawagan alang usab kanato karon bisan tuod kon usahay maghuna-huna ta nga wa man tay sala...kay sa pagtinuod lang walay pweding moingon kanato nga wala tay sala mao man gani ang hinungdan nga sa pagsugod sa misa mangayo ta ug pasaylo sa Ginoo, kinahanglan nga mangompisal ta sa atong mga sala sa pulong, sa buhat, sa huna-huna ug sa wala pagbuhat nato sa angay’ng buhaton.
Taliabot na usab ang pasko ug dunay mga text message nga magpahinumdom kanato nga kini mao ang panahon sa pagbag-o, ang panahon sa pag-usab ug sa pagpuyo ug bag-ong kinabuhi. Kini ang panahon nga maghimo kita ug mga resolutions.
Hatagan ta unta ug higayon ang matag usa kanato ilabi na ang atong mga kasingkasing nga makapangayo ug pasaylo ug andam usab unta nga mopasaylo dili lang tungod kay pasko kon dili tungod kay kining maong gawi mao man ang maghatag kanato ug kalinaw...
Kini unta ang angay nga pagpangandam nga atong himoon aron makasaulog kita ug usa ka tinuod nga pasko.
Sa katapusan, kahinumdom sa kanta nga pinaskuhan: matud pa, pasko karon panahon sa pagpasaylo ug paghigugma sa isigkatawo, sa kabubut-on pagpakig-uli nga nasilo tungod sa panagbangi. Ang pagpuyo sa Kritohanong mithi ug pagpalambo sa kinabuhi maoy bililhon nga pinaskuhan nga ikahatag sa tanan...maayong pasko in advance...
No comments:
Post a Comment